sobota, 13 sierpnia 2011

Dzień osób leworęcznych.

Już od prawie dwudziestu lat obchodzony 13 sierpnia jest Dzień Osób Leworęcznych. Pewnie zastanawiacie się dlaczego zajmuję się takimi bzdurami. Odpowiedź jest akurat prosta: bo wasz ulubiony bloger jest leworęczny;).

Leworęczność jak sama nazwa wskazuje jest to umiejętność posługiwania się lewą ręką. Dość podobną cechą też jest lewonożność, oczność a nawet uszność.

Skąd się bierze leworęczność?
Generalnie leworęczność jest związana z dziedziczeniem. W związku małżeńskim w którym obydwoje małżonków jest leworęcznych dziecko w ok 50 proc przypadkach też będzie leworęczne. W związku dwóch osób praworęcznych, leworęczne dziecko występuje tylko w jednym na 50 przypadków. W małżeństwie mieszanym prawdopodobieństwo wystąpienia leworęcznego dziecka to ok 17 proc.
Leworęczność może też wynikać z uszkodzenia lewej półkuli mózgowej a jak wiemy czynności uszkodzonych obszarów mózgu przejmowane są przez inne.
Leworęcznym można zostać również w wyniku wypadku np. utracie prawej kończyny górnej.

Leworęczność nie jest wadą, więc nie powinna być "leczona". W ten sposób wyrządzamy tylko dziecku krzywdę. Takie dziecko może mieć problem później np. z koncentracją, czy zapamiętywaniem, może się też jąkać.

U leworęcznych osób dominuje prawa półkula, odpowiedzialna za myślenie syntetyczne, całościowe i orientację przestrzenną. Tak, wiec leworęczny jest lepszym managerem, czy też architektem.

Sprawność manualna ludzi leworęcznych jest wyższa niż osób praworęcznych. Leworęczni mają lepszy refleks, wyczucie odległości (a więc i poprawniej oceniają głębię), widzenie trójwymiarowe (np. na podstawie rzutów obiektów) nie sprawia im trudności, podobnie jak rozpoznawanie złożonych figur geometrycznym. Lepiej od osób praworęcznych wypadają w testach na myślenie, które polegają na szukaniu wielu rozwiązań, odnoszą sukcesy w dziedzinach wymagających elastyczności, kreatywności i myślenia angażującego kilka zmysłów.

Leworęczni mają łatwiej w takich dyscyplinach sportowych jak tenis, siatkówka, boks, piłka ręczna, nożna czy nawet pływanie.

Jak dobrze wiemy każdy kij ma dwie strony, więc oprócz niewątpliwych zalet bycia leworęcznym są też wady. Wiele przedmiotów(o ile nie wszystkie) przystosowane są do użytku przez osoby leworęczne np. komputer który ma strzałki po prawej strony przez co nie zostałem nigdy fanem np. gry fifa w której nawigacja strzałkami jest jednak istotniejsza niż innymi klawiszami. Największy problem dla osoby leworęcznej(a przynajmniej mnie) to używanie nożyczek. Mniejszym problemem jest natomiast podziałka na linijce, czy rozmazujące się pióro.

Po co leworęczność?
W świecie, który dąży do coraz większej specjalizacji są po prostu potrzebni. Leworęczni i praworęczni różnią się na tyle znacząco, że praworęczny nie jest w stanie osiągnąć w pewnych dziedzinach takiej specjalizacji jak leworęczny i odwrotnie. Ewolucyjnie taka różnorodność jest uzasadniona ponieważ w wyniku efektu wąskiego gardła znaczna część populacji może zostać wyeliminowana. Różnorodność sprawia, że taki gatunek może przetrwać, ale jak to ma się do lewo czy praworęczności nie wiem.

Znani leworęczni:
Sławni leworęczni sportowcy: Rafael Nadal, Monika Seles, Martina Navratilowa, Goran Ivanisevic, Mariusz Fyrstenberg. Sławni leworęczni muzycy to m.in. Ludwig van Beethoven, Niccolo Paganini, Robert Schumann, Jimmy Hendrix, Paul McCartney, Ringo Starr, Bob Dylan i Sting. Do słynnych leworęcznych malarzy należą Leonardo da Vinci, Michał Anioł Buonarotti, Henri de Toulouse-Lautrec i Pablo Picasso. Natomiast wybitni leworęczni uczeni to m.in. Albert Einstein, fizjolog rosyjski Iwan P. Pawłow, i filozof niemiecki Friedrich Nietzsche. W historii było też wielu leworęcznych wodzów i polityków, m.in. John F. Kennedy, Aleksander Wielki, Juliusz Cezar, Napoleon Bonaparte, sir Winston Churchill, Benjamin Franklin, Gerald Ford (wprowadził wiele usprawnień dla leworęcznych w Białym Domu), Ronald Reagan, George Bush senior i Bill Clinton, Fidel Castro.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz